سوم خرداد؛ گفتمان مقاومت از خرمشهر تا جبهه های اقتصادی

در تاریخ ملت‌ها، لحظاتی هست که از جنس خاک نیستند؛ از جنس افق‌اند، از جوهر جان‌ها، از خون‌هایی که زمین را تبرک می‌کنند و نام‌هایی که ابدیت را معنا می‌بخشند. سوم خرداد ۱۳۶۱، از همان لحظات است؛ لحظه‌ای که خاک خرمشهر با خون شهیدان درآمیخت و بر تارک جغرافیای ایران، نام حماسه‌ای حک شد که نه‌تنها شهر را آزاد کرد، بلکه تاریخ را نیز از اسارت فراموشی رهایی بخشید.

آزادسازی خرمشهر، نقطه تلاقی ایمان الهی، تدبیر عقلانی، شهامت بی‌مثال و رهبری حکیمانه بود. در زمانی که باور به پیروزی در جنگی نابرابر برای بسیاری دشوار می‌نمود، صدای حضرت امام خمینی(ره) از عمق ایمان برخاست که «خرمشهر را خدا آزاد کرد»؛ و این جمله نه‌تنها تجلی تواضع در برابر اراده الهی، که بازنمایی یک منطق بزرگ در دکترین مقاومت بود. امام با بصیرتی منحصر به فرد، محور نبرد را از عرصه صرفاً نظامی به قلب تپنده یک ملت برد؛ جایی که سربازان ایمان و شعور، معادلات جنگ را بازنویسی کردند.

رزمندگان اسلام در عملیات بیت‌المقدس، تنها جنگیدن را نیاموخته بودند، بلکه آموخته بودند چگونه جنگ را با فهم، با سازماندهی، با ابتکار و با اتکای به قدرت لایزال الهی پیش برند. آنان معماران یک جنگ عارفانه بودند؛ جنگی که در آن گلوله‌ها صدا داشتند، اما ایمان فریاد می‌زد. پل‌های کارون و خاکریزهای خرمشهر، نه خطوط فیزیکی، که خطوط اتصال زمین و آسمان شدند. آنان نشان دادند که شعور عملیاتی، نظم تاکتیکی، و روحیه شهادت‌طلبی، اگر در منظومه‌ای از تبعیت از رهبری دینی قرار گیرد، می‌تواند سرنوشت نبردها را تعیین کند.

شهدا، نه‌تنها جان فدا کردند، بلکه جان به جامعه بخشیدند. آنان با عبور از مرزهای مرگ، حافظه جمعی ملت را از تسلیم و تحقیر به عزت و اقتدار رساندند. نام آنانی که در خرمشهر جان دادند، نه در دیوارها، که در روح این ملت حک شده‌اند. آنان زنده‌اند، زیرا وجدان ما را بیدار کردند و راه ما را به آینده روشن نمودند.

و در این میان، جایگاه مقام معظم رهبری، چونان ستونی محکم، استمراردهنده همان عقلانیت حکمت‌آمیز و الهی امام خمینی(ره) بود؛ با تحلیل‌هایی ژرف، با تأکید بر امتداد حماسه به مثابه الگویی تمدنی، و با دفاعی قاطع از دستاوردهای خون‌های مقدس. ایشان سوم خرداد را از یک خاطره نظامی به یک سرمایه راهبردی برای ملت‌های آزاده ارتقا دادند؛ سرمایه‌ای که امروز در جغرافیای مقاومت از خرمشهر تا غزه و از فاو تا صعده امتداد دارد.

این پیروزی، تنها فتح یک شهر نبود؛ فتح دوباره اعتماد به نفس ملی بود. نشان داد که ایران، هرگاه به خود و به خدای خود تکیه کند، می‌تواند در مقابل هر ائتلافی از باطل بایستد. سوم خرداد سندی زنده بر این حقیقت شد که ملت‌ها، اگر رهبری حکیم، مردمی آگاه، و شهیدانی عاشق داشته باشند، شکست‌ناپذیرند.

سوم خرداد تنها تاریخ نیست؛ حجت است. میراث است. معلمی است برای نسل‌ها. درسی است که چگونه می‌توان در سخت‌ترین شرایط، با سلاح عقل، ایمان، سازماندهی و رهبری مقتدر، بزرگ‌ترین پیروزی‌ها را آفرید. این حماسه، پرچم عزتی است که بر بلندای روح ایرانی برافراشته مانده و خواهد ماند؛ تا دنیا بداند، خرمشهر آزاد شد، چون ملتی تصمیم گرفت در برابر هیچ قدرتی، جز خدا، سر خم نکند.

و امروز، سوم خرداد تنها خاطره‌ای باشکوه در تاریخ معاصر ایران نیست؛ این روز، پرچمی است در دست آیندگان، نشان پایداری یک ملت و نقطه تلاقی تاریخ و تقدیر. حماسه‌ای که خون شهیدانش، جوهر استقلال این سرزمین شد و فریاد رهبری‌اش، پژواکی از کرامت انسان بود در عصره‌ای تار. این پیروزی، یک گنجینه ملی است که باید نسل‌به‌نسل بازخوانی شود؛ زیرا در هر بیت آن، درسی است از مسئولیت، از شجاعت، از عشق به وطن، و از آن راز جاودان که امام خمینی(ره) با کلامی آسمانی فرمود: «خرمشهر را خدا آزاد کرد»؛ همان خدایی که همچنان، پشت و پناه ملتی است که پای پیمان خون ایستاده‌اند.