تناقض بزرگ در آموزش پزشکی غرب کشور
✍ کیوان دارابخانی
در حالی‌که دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه امروز یکی از فعال‌ترین و مأموریت‌محورترین نهادهای آموزش عالی در غرب کشور محسوب می‌شود، اما همچنان فاقد یک پردیس مستقل، معتبر و متمرکز است؛ مسئله‌ای که با توجه به حجم فعالیت‌ها و مسئولیت‌های ملی این دانشگاه، به یکی از مهم‌ترین خلأهای ساختاری در نظام آموزش پزشکی کشور بدل شده است.
این دانشگاه که با ۸ دانشکده، ۲۰ مرکز تحقیقاتی، ۱۸ بیمارستان و بیش از ۷۰۰ دانشجوی خارجی از ۷ کشور فعالیت می‌کند، نقشی فراتر از مرزهای استانی ایفا می‌نماید؛ با این حال، زیرساخت کالبدی لازم برای این گستره‌ی وظایف همچنان ناقص و پراکنده است.
دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه به اذعان بسیاری از ناظران، به قطب آموزش پزشکی غرب کشور بدل شده است. با پوشش آموزشی، بهداشتی و درمانی در استان‌های همجوار، این دانشگاه عملاً یک نقش منطقه‌ای و حتی ملی ایفا می‌کند. با این وجود، هنوز پردیس یکپارچه‌ای برای تجمیع فعالیت‌های آموزشی و تحقیقاتی در اختیار ندارد؛ وضعیتی که هم بهره‌وری علمی را تحت تأثیر قرار داده و هم نارضایتی بدنه دانشجویی و هیئت علمی را افزایش داده است.
بررسی وضعیت پروژه‌های عمرانی دانشگاه نشان می‌دهد که دانشکده دندانپزشکی با وجود گذشت سال‌ها تنها ۹۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد و دانشکده پزشکی نیز هنوز به مرحله تکمیل نرسیده است. از سوی دیگر، پردیس خودگردان دانشگاه که به‌طور ویژه برای آموزش دانشجویان بین‌المللی تعریف شده، فاقد زیرساخت‌های علمی، رفاهی و کالبدی در شأن یک دانشگاه میزبان دانشجویان خارجی است.
در شرایطی که دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه بیش از ۷۰۰ دانشجوی خارجی را در خود جای داده و یکی از پایگاه‌های مهم دیپلماسی علمی در کشور به شمار می‌رود، نبود یک ساختار متمرکز و استاندارد، چه در حوزه آموزش و چه در حوزه رفاه دانشجویی، چالشی اساسی برای تداوم و گسترش این روند به حساب می‌آید.
نبود خوابگاه بین‌المللی، پراکندگی محل تحصیل، ناتوانی در تأمین سالن‌های کنفرانس، کتابخانه و فضای مشترک مناسب، باعث شده این مزیت بین‌المللی در معرض تهدید قرار گیرد.
کارشناسان آموزش عالی و تحلیلگران توسعه منطقه‌ای بر این باورند که استمرار این وضعیت، نشانه‌ای از توزیع ناعادلانه منابع ملی در آموزش پزشکی است. در حالی‌که دانشگاه‌های برخوردار در مرکز کشور با پردیس‌های وسیع، مجتمع‌های چندمنظوره و زیرساخت‌های کامل فعالیت می‌کنند، دانشگاهی مانند علوم پزشکی کرمانشاه با وجود جایگاه راهبردی‌اش، درگیر کمبودهای مزمن است.
محمدی از اساتید باسابقه این دانشگاه در گفت‌وگو با روزنگار آنلاین می‌گوید:
«نمی‌توان از دانشگاهی که مأموریت کشوری دارد انتظار داشت با بودجه و ساختار استانی رقابت کند. ما نیازمند یک پردیس جامع هستیم؛ این دیگر مطالبه نیست، یک ضرورت استراتژیک است.»
دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه امروز دیگر صرفاً یک دانشگاه استانی نیست. این مجموعه علمی، آموزشی و خدماتی به یکی از ارکان کلیدی نظام سلامت کشور، به‌ویژه در غرب ایران تبدیل شده است. با این حال، نبود پردیس مستقل و زیرساخت منسجم، آینده علمی، بین‌المللی و توسعه‌محور این دانشگاه را تهدید می‌کند.
از منظر حقوق عمومی و بر پایه اصل سوم و بیستم قانون اساسی، تأمین امکانات عادلانه آموزشی و فرصت‌های برابر در دسترسی به زیرساخت‌های علمی، نه یک امتیاز که یک حق مسلم برای هر نهاد دانشگاهی است؛ به‌ویژه برای دانشگاهی که نقش فراتر از استانی ایفا می‌کند. بی‌توجهی به استقرار پردیس مستقل برای دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، مصداقی از نابرابری ساختاری و غفلت از اقتضائات مأموریتی نهادهای کلیدی در مناطق مرزی است؛ ضرورتی که نه‌تنها باید در اسناد توسعه منطقه‌ای بازنگری شود، بلکه انتظار می‌رود در برنامه‌ریزی بودجه‌ای و آمایش آموزش عالی، به‌عنوان مطالبه‌ای فوری و واجد اولویت در نظر گرفته شود.
روزنگار آنلاین خواستار توجه فوری نهادهای سیاست‌گذار در وزارت بهداشت، سازمان برنامه و بودجه، و شورای گسترش آموزش پزشکی به این شکاف زیرساختی است؛ شکافی که اگر پر نشود، نظام سلامت منطقه را از درون فرسوده خواهد کرد.
برچسب ها :آمایش_آموزش_عالی ، پردیس_دانشگاهی ، تبعیض_منطقه‌ای ، حقوق_دانشجویان ، دانشگاه_علوم_پزشکی_کرمانشاه ، زیرساخت_آموزش_پزشکی ، عدالت_آموزشی ، مطالبه‌گری_دانشگاهی ، نابرابری_آموزشی
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰