وقتی تعطیلی‌های اداری تأثیری در زندگی مردم ندارد، یعنی نظام اداری کشور به مرحله‌ای از رکود رسیده که دیگر نبودش نیز خللی در امور ایجاد نمی‌کند. این نشانه‌ی یک بحران عمیق در ساختار حکمرانی است؛ جایی که دستگاه‌های دولتی نه موتور توسعه، بلکه مانع حرکت شده‌اند.