تاریخ انتشار : شنبه 16 فروردین 1404 - 16:20
کد خبر : 6031

جذب سرمایه‌گذار؛ شاخص مغفول اما تعیین‌کننده در کارنامه مدیران اجرایی

جذب سرمایه‌گذار؛ شاخص مغفول اما تعیین‌کننده در کارنامه مدیران اجرایی
در عصری که سرمایه‌گذاری به عنوان موتور محرک توسعه شناخته می‌شود، مدیرانی موفق تلقی می‌گردند که فراتر از اداره روزمره، به بازیگرانی مؤثر در جلب اعتماد سرمایه‌گذاران و خلق محیطی امن، شفاف و پیش‌بینی‌پذیر برای گردش سرمایه بدل شوند؛ زیرا در غیاب این مهارت راهبردی، توسعه صرفاً یک شعار باقی خواهد ماند.

در منظومه‌ی حکمرانی توسعه‌محور، یکی از مولفه‌های راهبردی در ارزیابی کارآمدی مدیران، برخورداری از قابلیت نهادی و ظرفیت تعاملی در زمینه‌ی جذب و تسهیل سرمایه‌گذاری است. این قابلیت، نه صرفاً به‌عنوان یک ویژگی تکمیلی، بلکه به‌مثابه مؤلفه‌ای بنیادی در تحقق اهداف کلان اقتصادی، ارتقای شاخص‌های بهره‌وری و دستیابی به توسعه پایدار تلقی می‌شود. در معماری نظام تصمیم‌سازی عمومی، مدیرانی که فاقد قدرت اقناع‌سازی سرمایه‌گذاران و ناتوان در شکل‌دهی به محیط نهادی امن، شفاف و پیش‌بینی‌پذیر باشند، نه‌تنها در فرآیند خلق ارزش افزوده ناکارآمد خواهند بود، بلکه به‌مرور زمان به عاملی بازدارنده در مسیر چرخش سرمایه، تحرک اقتصادی و رشد منطقه‌ای تبدیل می‌گردند.

 

در تحلیل رفتاری سرمایه‌گذار، مهم‌ترین متغیرهای مؤثر نه‌تنها سود اقتصادی، بلکه مؤلفه‌هایی چون ثبات سیاست‌گذاری، کاهش ریسک‌های حقوقی، انسجام رویه‌ای و چابکی اداری‌اند. از این منظر، سرمایه‌گذاری، کنشی صرفاً اقتصادی نیست، بلکه پیوندی عمیق با نظام اعتماد، کارآمدی نهادی، و قابلیت تعاملی مدیران اجرایی دارد. توانایی مدیران در روایت‌سازی از آینده اقتصادی منطقه تحت مدیریت، بازنمایی ظرفیت‌های بومی، و تبدیل مزیت‌های نسبی به مزیت‌های رقابتی، نقشی کلیدی در اقناع سرمایه‌گذار ایفا می‌کند. چنین توانمندی‌ای مستلزم برخورداری از سواد اقتصادی ـ سیاسی، آشنایی با مکانیسم‌های تحلیل ریسک و مهارت در گفت‌وگوی بین‌ذهنی با بازیگران غیردولتی است.

 

از سوی دیگر، در شرایطی که اکوسیستم رقابت میان مناطق جغرافیایی برای جذب منابع سرمایه‌ای تشدید شده، هرگونه تعلل یا فقدان سیاست‌گذاری هوشمند در این حوزه، منجر به واگرایی فرصت‌ها و مهاجرت سرمایه به سوی نقاط برخوردار از جذابیت نهادی خواهد شد. به همین دلیل، برخورداری از قدرت جذب و حفظ سرمایه‌گذار، به یکی از مؤلفه‌های اصلی حکمرانی منطقه‌ای بدل شده که ناکامی در آن، هزینه‌های آشکار و پنهانی برای نظام ایجاد خواهد کرد.

 

در نهایت، باید تأکید کرد که در دوران گذار به نظم‌های نوین اقتصادی، توانمندی در جذب سرمایه‌گذار، بازتابی از عمق حکمرانی هوشمند، انعطاف‌پذیری مدیریتی و درک صحیح از الزامات مشارکت عمومی ـ خصوصی است. لذا هرگونه غفلت از این مهم، نه‌تنها ناکارآمدی مدیریتی را تشدید می‌کند، بلکه شکاف میان ظرفیت‌های بالفعل و تحقق اهداف توسعه‌ای را افزایش خواهد داد.

کیوان دارابخانی

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.